ENAΣ ΑΚΡΟΑΤΗΣ

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου θυμάμαι και τη μουσική.Θυμάμαι ένα μικρό Μεντζελάκι να κοιτάζει εκστασιασμένο τα 45άρια δισκάκια της μάνας του και του θείου του και να προσπαθεί να τα παίξει σε εκείνο το παλιοπικάπ με το καπάκι για ηχείο.Πρώτο μου άκουσμα Trini Lopez "If i had a hammer" και Forminx "Jeronimo Yanka".Μετά άρχισα να ζητάω δίσκους για δώρο και έτσι απέκτησα το "Lemon Popsicle OST" και το "Μινόρε της αυγής".Κι έτσι τα πράγματα ήρθαν μόνα τους.Κασέτες,walkman και μουσική ενημέρωση από τα περιοδικά της εποχής και από το "Μουσικόραμα" στο κρατικό κανάλι.Φτωχή ενημέρωση αλλά δεν υπήρχε και άλλη.Άσε τις απόψεις των "δερβεναγάδων μουσικοκριτικών" της εποχής.Για πρώτη και τελευταία φορά είχα στενοχωρηθεί από μια κριτική για ένα group που γούσταρα πολύ.Τους Duran Duran και τις "τεκμηριωμένες" απόψεις των εξυπνάκηδων-άσχετων για τη μουσική του group.Άλλες εποχές! Όταν ήσουν ροκάς δεν άκουγες τίποτα άλλο και όταν ήσουν "καρεκλάς" τα ίδια.Αυτοί οι άνθρωποι με έκαναν να λατρέψω τα περισσότερα ήδη μουσικής μόνο και μόνο γιατί φορούσαν παρωπίδες.Η μουσική δεν έχει σύνορα ,δεν έχει είδος,δεν μπαίνει σε καλούπια "μουσικοκριτικών".Ο μουσικός πρέπει να είναι ελεύθερος να εκφραστεί.Και ο ακροατής να ακούει αυτό που γουστάρει χωρίς εξαναγκασμούς,ειρωνίες και γελοιότητες.Θα μου πεις σήμερα ακούει ο κόσμος αυτό που γουστάρει? Όχι κατά τη γνώμη μου.Ακούει αυτά που του πασάρουν σε ωραίο περιτύλιγμα.Από την άλλη μήπως και οι Duran Duran ήταν κι αυτοί ότι μας πασάραν σε ωραίο περιτύλιγμα? Μπορεί, όμως δεν μπορώ να συγκρίνω την μουσική που έβγαζαν τα άτομα με τα σημερινά rnbοpopσκυλοτσιφτετελοdancάκια σε ένα και μόνο κομμάτι.
Εν κατακλείδι αν σας αρέσει η μουσική ψάξτε την. Θα εντυπωσιαστείτε με τον τρόπο που οι μουσικές συνδέονται μεταξύ τους από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Θα μπείτε σε έναν νέο κόσμο λατρεμένο που έχει μόνο να σας δώσει. Και δεν μιλάω σαν άνθρωπος της μουσικής αλλά σαν αυτό που ήμουν πάντα: Ένας ακροατής.