Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΨΥΡΡΗ; ΑΣ ΜΕΙΔΙΑΣΩ!

Πεθαίνω στα γέλια με τα ψευτοτρεντιλίκια που μας επιβάλλουν και καλά ανά διαστήματα.Και καλά οι μουσικές, καλά τα ντυσίματα και τα κουρέματα, καλά οι εκπομπές δήθεν κορυφαίες στην τηλεόραση αλλά οι περιοχές; Ψυρρή. Πριν από μερικά χρόνια ,για τα δικά τους συμφέροντα, μας φόρτωσαν με το ζόρι στην πλάτη το Ψυρρή ως τρέντυ και μόδα και γαμάτο και αριστούργημα. Τι λε ρε Γιώργη που λέει κι ο Μιθριδά. Το Ψυρρή από τα παλιά χρόνια που δούλευα εκεί κοντά ήταν ο ορισμός του Underground. Θυμάμαι σαν χθες κάτι φιλαράκια που είχαν μια ροκ μπάντα και προβάριζαν κομμάτια του Iggy Pop σε μια γκαλερί που την είχαν και για προβάδικο.Αγαπημένο κέντρο ,Μοναστηράκι και Θησείο! Με τη ροκιά του τους τυπάδες του και την επικινδυνότητά του αν δεν ήξερες. Κορυφαίο για μένα και για τους άλλους που γουστάρουν καταστάσεις διαφορετικές. Μην προσπαθείς όμως ρε φίλε να μας το περάσεις σαν την νέα πρόταση στη διασκέδαση. Και αυτό ξεκίνησε με μια ανέλπιδη προσπάθεια ,στην Ελλάδα του σκυλάδικου και της προχειροφαγίας, να γίνει η περιόχα ένα "Σόχο" στην Αθήνα. Ας μειδιάσω ειρωνικά. Έχει τύχει να πάω και στα δυο τα "Σόχα" και στην "Γηραιά Αλβιώνα" και στο Αμέρικα και ο όρος "Αβαν Γκαρντ" φωλιάζει εκεί σε όλο του το μεγαλείο. Εδώ έγινε μια προσπάθεια να στεγαστεί αρχικά η δήθεν κουλτούρα στου Ψυρρή που αγοράζει μπύρα μέσα από το μαγαζί για να την πιεί στα σκαλιά και να συζητήσει για την εξέλιξη από τους ανθρώπους των σπηλαίων στο "Bauhaus" και κατέληξε στο απόλυτο τρεντιλίκι και στο ότι να'ναι. Έγινε μια Μύκονος μέσα στο κέντρο της Αθήνας με κάθε λογής παπάρα να βολτάρει ανέμελα στα στενοσόκακα του κέντρου. Και μιλάμε πλέον για ένα κέντρο πιο επικίνδυνο από ποτέ.Καλά ρε μάπα! Βάζεις αυτούς τους ανθρώπους να το περπατήσουν νυχτιάτικα! Εσύ θα έκανες βόλτα στο Bronx τις καλές εποχές του;
Βάζεις τους μαγαζάτορες τους ταλαίπωρους να ανοίγουν μοδάτα μαγαζιά που θα τα κλείσουν σε λίγο καιρό και θα μπούνε μέσα. Γιατί οι μόνιμοι "πελάτες" του Ψυρρή δεν άλλαξαν στέκι. Πιάτσα ακόμα γίνεται γύρω από την Αθηνάς. Τα δύστυχα πρεζονάκια ακόμα σέρνονται τριγύρω. Οι ντίλερς ακόμα βολτάρουν στα στενά.Και σκάνε τα γκομενάκια με τα καινούργια μοδάτα ρουχαλάκια τους και τις δερμάτινες τσαντούλες τους και σε πέντε λεπτά οι τσάντες έχουν εξαφανιστεί από τα χαριτωμένα τους χεράκια και οι πορτιέρηδες των μαγαζιών εκτελούν χρέη αστυνομίας και κυνηγάνε τους κλέφτες μέχρι την Ομόνοια.Τα κλεφτρόνια σκάνε με κατσαβίδια μπροστά στα μάτια όλων και προσπαθούν να ανοίξουν τα αμάξια για λίγα ψιλά. Εγώ γελάω γιατί τα έχω ζήσει και τα ξέρω. Οι υπόλοιποι όμως δεν γελάνε καθόλου.Θυμώνουν που η μόδα τους τραβολογάει σε επικίνδυνα μέρη. Και από την άλλη που θα πάει όλος αυτός ο κόσμος που ζει στου Ψυρρή; Φαντάσου να είσαι στο σπίτι σου και ξαφνικά κάποιος άσχετος που μυρίστηκε χρήμα να προσπαθεί να κάνει το σπίτι σου club.Δεν θα φρικάρεις; Χάλια μαύρα για μια ακόμη φορά σε μια χώρα που κάθεται και ξύνεται και αφήνει καταστάσεις να διαιωνίζονται πάντα για αυτή την καταραμένη τσέπη. Και μετά από όλα αυτά, τις φανφάρες και τις τυμπανοκρουσίες, "παμπαμπαμ Ψυρρή!!!!" η περιοχή ρημάζει μόνη κι έρημη κάθε μέρα που περνάει και κανένας δεν ενδιαφέρεται. Έκανε τον κύκλο του κι αυτό.
Η πρότασή μου είναι τα μαγαζιά που υπάρχουν ήδη στου Ψυρρή να κινηθούν σε πιο ροκ, μέταλ, ρέγκε, χιπ χοπ, ρεμπέτικες καταστάσεις που θα τραβήξουν και τον ανάλογο "ψαγμένο" κόσμο.Τα τσιπουρο-ουζερί καλά κάνουν και υπάρχουν όπως και στο Θησείο. Αλλά μην προσπαθείτε με το ζόρι να μας πείσετε ότι και η μάνα μου αν πάει θα περάσει καλά. Γιατί είναι το ίδιο με το να λέτε "πάρτε τα παιδιά σας στο γήπεδο,για να πάμε μπροστά τον αθλητισμό".

2 σχόλια:

  1. Φίλε Δημήτρη, διαολεμένα είσαι μέσα στο μυαλό μου και σε συγχαίρω για αυτό σου το εξαίσιο κείμενο! Ούτε εγώ αγαπητέ γνωρίζω γιατί το τρίπτυχο "Μοναστηράκι-Θησείο-Ψυρρή" είναι must και trend για κάθε τσόλι με 12ποντο τακούνι και για κάθε ευνούχο με ροζ και στενή μπλουζίτσα και σαγιονάρα με λιμαρισμένο νύχι από το επιτελείο τού Τέλη Κίκερη! Καλή συνέχεια Δημήτρη, αν και ως Ημισκούμπρια σάς έχω αφήσει ολίγον στους πρώτους σας δίσκους και τις παιδικές μου αναμνήσεις με "Βουκολικό", "Τσόντα", "Κύρη τού σπιτιού" και ραπάρισμα με φίλους και συμμαθητές στο προαύλιο τού σχολείου, αλλά με συγκίνησε αφάνταστα το κομμάτι για τον πατέρα σου με την "πινελιά" τού Alx. Να είσαι γερός και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή