ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΚΑΝΕ ΣΑΝ ΠΟΛΥΒΟΛΟ

Κοντσέρτο αναμνήσεων σε λα μείζονα! Τι ήταν ,τι είναι ,πως ήταν ,πως είναι ,πως θα είναι άραγε.
Και μου λείπουν τα καταραμένα!

Beef Burger στην Μεσογείων ,το καλύτερο μπιφτέκι μετά της συγχωρεμένης της γιαγιάς μου.Από τότε έπεσα στο χαντάκι του "καλό είναι" και τα Beef στο χαντάκι της ανυπαρξίας.

Σουβλάκι βρωμιά και νοστιμιά.Μετά ήρθε το χάος των επωνύμων σουβλακερί και η καθαριότητα αμέρικαν στάιλ.Γιατί γύρος και Αμέρικα ταιριάζουν όπως ο μπάρμπας μου με τους Beatnuts.

Πίτσες με το κιλό και με το μέτρο.Κάποτε η pizza ήταν κυριλέ έξοδος αφού ήταν πανάκριβη.Κι αυτή την κωλοπιπεριά ποτέ δεν τη χώνεψα!

"Βρώμικα" στο Χίλτον.Τώρα μόνο η Μαβίλη σώζει την κατάσταση του "δεν είμαστε βρώμικα απλά είμαστε η όρθια επιλογή σου μετά το τρέντυ ξενύχτι.Γιέα μαν!!!"

Βαβέλ.Ροκάδικο στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας που μου λείπει.Από αυτό ξεκινάγαμε την έξοδό μας τα καλοκαίρια και πολλές φορές δεν φεύγαμε καν από κει.Από Doors και Joplin μέχρι Depeche Mode. Ανάμνηση μέγιστη το live των Σπυριδούλα χωρίς τον Παύλο.

Balloons.Μπαράκι στην Κηφισίας έναντι γηροκομείου.Η πρώτη μου μπύρα με γρεναδίνη και τρελές αναμνήσεις με παρέα και σαχλές γκόμενες.

Οι κλασικές γκόμενες που έκανες τάχα φιλικά παρέα μαζί τους ,χόρευες και κανένα Careless Whisper σε πάρτυ και κατά βάθος τις γούσταρες.Μέχρι τη στιγμή που θα σου εκμυστηρευόντουσαν ότι γουστάρουν τρελά τον φίλο σου τον Γιώργο που για ομιλία έχει άναρθρες κραυγές αλλά ντύνεται ωραία και αν θα μπορούσες να του μιλήσεις για κείνη και να τους κάνεις κατάσταση και........χέστε μεεεεεε!!!!!

Νες καφέ πάρτυ.Αλλαγή τριων λεωφορείων μέχρι να φτάσουμε με τον κουμπάρο μου τον Αντρέα στη Γλυφάδα στο πάρτυ του νες καφέ με Χαριτοδιπλωμένο και Μαντώ (Μάντυ τότε) live και όσο φραπέ θέλαμε free.Μετά κάναμε δυο νύχτες να κοιμηθούμε.Αθάνατη ογδονταρία!

Space FM και η εκπομπή μου "Breathless" το 90 (rock n roll όνομα σε hip hop εκπομπή,μόνο εγώ τα έκανα αυτά).Μάζεψε κόσμο ,κάναμε πάρτυ σε μπαράκια,δημιουργήθηκαν groups και όλα τα μετέπειτα.

RUN DMC ,Beastie Boys.Πάντα τους έβλεπα ως πακέτο.Οι άνθρωποι που με οδήγησαν στο hip hop και η μεγάλη μου λατρεία μέχρι σήμερα.Τα "Raising Hell" και "License to ill" τα έχω ακόμα σε κασέτα.

Yeah Boyyyyyyy!!!!!!!! Αθάνατη ατάκα του Flavor Flav των Enemy.Δεν φτιάχνουν πια τις ατάκες όπως τότε!

Δισκότσαρκα.Κάθε Σάββατο παραδοσιακά με φιλαράκια γυρίζαμε τα δισκάδικα.Από το Discoball μέχρι το 7+7.Kαι φεύγαμε με σακούλες βινίλια και άφραγκοι.Ο μισός μισθός του μήνα πήγαινε σε δίσκους.

Σινεμά "Αλόμα" στο Χολαργό.Με κλασική τουλούμπα στο κυλικείο και φωνάρα τύπου καθηγητή που έχει φάει γιαούρτι από τέντυ μπόυ να μας ανακοινώνει στο διάλειμμα "Απαγορεύεται το κάπνισμα εντος της αιθούσης.Καπνιστήριον εις το μπαρ".Πάντα έψαχνα μικρός να βρω αυτό το "Ειστομπαρ".Μάλλον μου θύμιζε Κολομβιανό ντραγκ ντήλερ.

Ρόκυ 4 με Ρώσο στο ίδιο σινεμά κι εγώ να φωνάζω σε όλη την ταινία υπερ του Ρώσου σε ένα βουβό σινεμά που ξέσπασε σε χειροκροτήματα όταν νίκησε ο Ρόκοοοοο για να μου την πει.Ψυχρή εποχή ψυχρού πολέμου!

Καθηγήτρια ιστορίας γελοιοαυστηρή.Κάποιος παλιόφιλος που είχε αλλάξει σχολείο ήρθε να μας δει και έμεινε στο μάθημα για χαβαλέ.Όταν αυτή τον πήρε πρέφα της είπε ότι είναι καινούργιος μαθητής."Πως λέγεσαι αγόρι μου" του είπε. "Λάκης Παπαιωάννου" απάντησε ο δικός μας (καλά που δεν είπε Μίμης Δομάζος γιατί θα καρφωνόταν).Και μετά όταν αυτή ανακάλυψε την εξυπνάδα έγινε ο χαμός!

Δόκιμος στον στρατό να προσπαθεί να με ψαρώσει με φωνή και σουλούπι Napoleon Dynamite.Αθάνατη Ρόδος!

Πλατεία Μεταξά (αργότερα Δημοκρατίας) στο Χολαργό.Εκεί τα κάναμε όλα.Από μεθύσια και τσαμπουκάδες μέχρι σοβαρές συζητήσεις για το μέλλον μας (χα!).Τα πάντα κατέληγαν σε ποδόσφαιρο με τα "καλά" μας παπούτσια.

Sport Billy ,Μάγια η μέλισσα,Νιλς Χολγκερσον,Ο κήπος με τα αγάλματα,το μυστήριο του χρυσού πιθήκου,The famous five (Julian,Dick and Anne,George and Timmy the doooog!!!),Λάσυ,Το μικρό σπίτι στο λιβάδι,Μπόλεκ και Λόλεκ,Χάιντι,Κάντυ Κάντυ,Παραμυθάς,Φρου Φρου,Μάπετς,Θάντερκατς.Ντου άι χάβ το σέι μόρ μαδαφάκαζ?

Steven Spielberg & Μichael J Fox.Οι άνθρωποι που με ανάγκασαν μετά από τόσα χρόνια να υποστηρίζω ότι το Back to the Future είναι στο τοπ τεν μου.

Saturn 3.Η ταινία επιστημονικής φαντασίας που με σημάδεψε ως παιδάκι γιατί το βυζί της Φάρα Φώσετ ήταν το πρώτο που είδα σε οθόνη.

Νταρθ Βέιντερ.Ο κακότερος κακός της μεγάλης οθόνης.'Ολοι οι άλλοι είναι προσκοπάκια.

Ντιούκς.Η μοναδική περίπτωση στην ιστορία (80's τώρα τι να λέμε) που δύο βλαχόβλαχοι νότιοι τεμπελχανάδες έγιναν ίνδαλμα όλου του αγορόκοσμου (λόγω Τζενεραλ Λη) και ταυτόχρονα ο κρυφός έρωτας όλων των -κατα τα άλλα ασέξουαλ- γκομενών των 80's.Εμένα πάντως μου άρεσε το τραγούδι της αρχής του Waylon Jennings (Just'a good ol boys που με τα κλασικά misunderstanding lyrics της επόχας είχε γίνει κάτι σαν "Εστεκιρομπό").

Μπήκατε στο νόημα.Δεν με φτάνουν δέκα μπλογκζ για να αναλύσω τις αναμνήσεις μου.Είμαι σίγουρος ότι με πολλούς από εσάς έχουμε κοινές αναμνήσεις.Μόνο οι τοποθεσίες και τα πρόσωπα αλλάζουν.Οι μικρότεροι μην ανησυχείτε.Θα έχετε σύντομα τις παλιές αναμνήσεις και δεν θα πιστεύετε ότι είναι πια τόσο παλιές αφού ήταν μόλις χθες.(Τι έγραψα πάλι ρε δικέ μου!).
Για τελείωμα θα ήθελα να σας μιλήσω για την αθωότητα σε όρια χαζομάρας που υπήρχε εκείνη την εποχή αλλά και για κάτι που είναι δύσκολο να βγει από μέσα μας.
Τι είναι αυτό?
Με κίνδυνο να γίνω πιο μελό από τη Μέριλ Στριπ στις φόρμες της
"Η αληθινή φιλία".