Από μικρό παιδάκι θυμάμαι τον εαυτό μου να κρατάει ένα μίνι μικρόφωνο της δεκαετίας του 70 (φαντάζομαι στα νιάτα του το μικρόφωνο θα ήταν power hit) συνδεδεμένο σε ένα κασετόφωνο της ίδιας δεκαετίας και να παριστάνω τον ραδιοφωνικό παραγωγό.Νερντ με τα όλα μου.Τα άλλα παιδάκια έπαιζαν "μπάλα και ξυλίκι" κι εγώ παρίστανα τον Μιχάλη Τσαουσόπουλο (267), τον Άκη Έβενη, τον Γιάννη Πετρίδη, τον Ηλία Ξυνόπουλο, τον Γιώργο Πολυχρονίου και τον Ιωσήφ Αβράμογλου."Και τώρα η εκπομπή "Σταρστούντιο" με τον Δημήτρη Μεντζέλο!!!".
Λάτρεψα το ραδιόφωνο και ακόμα το λατρεύω.Όμως το ραδιόφωνο που είχα ή έχω στο μυαλό μου δεν μοιάζει ούτε στο πιο μικρό "ολοκληρωμένο","τρανζίστορ" ή "πηνίο" με το ραδιόφωνο που τρώμε σήμερα στη μάπα.Μουσικοί παραγωγοί? Ανύπαρκτοι.Τραγούδια?Τα γνωστά μπάζα σε repeat.Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις σταθμών και παραγωγών που ακόμα κάνουν αγώνα.Να δούμε πόσο θα αντέξουν.Και μιλάω για τους σταθμούς που "προωθούν" μουσική όχι για τους ειδησεογραφικούς.Οι ειδησεογραφικοί ήταν βαρετοί και παλιά και σήμερα.
Όμως όταν έχεις ένα backround καλού ελληνικού ραδιοφώνου με "ιερά τέρατα" που πέρασαν από αυτο και δούλεψαν για αυτό για να το κάνουν όσο καλύτερο μπορούσαν για μας και φέρεσαι έτσι είσαι κατάπτιστος.Πενήντα χιλιάδες διαφημίσεις το δευτερόλεπτο και δυο τραγουδάκια (οι γνωστές παπάρες) και μετά ξανά διαφημίσεις.Δεν λέω πρέπει και το ραδιόφωνο να βγάλει τα λεφτά του.Δεν είναι κοινωφελής οργανισμός (αν και τους είδαμε κι αυτούς και την κοινωφέλειά τους).
Όμως μη μας πρήζεις ρε φίλε όταν βάλουμε να ακούσουμε μια μουσικούλα ,ειδικά στην κωλοκίνηση που πήζει το κεφάλι μας.Και το χειρότερο είναι ότι το χιούμορ σχεδόν όλων των διαφημίσεων είναι εφάμιλλο (για να μην πω χειρότερο) με "σου έριξα μια τούρτα στα μούτρα"ή "Το φάντασμα με το μαύρο μάτι" (όσοι το θυμούνται) ή ελληνικές κωμωδίες 70's (τότε που μπήκε το χρώμα στην τηλεόραση και το χιούμορ μαύρισε).
"Έχουμε κρίση δεν πληρώνουμε παραγωγούς".Γιατί ρε παπάρα δεν πληρώνεις παραγωγούς παρά μόνο για την πρωινή "κατινοκουτσομπολομπουρδοχωριςνόημα" εκπομπή σου.Γιατί να ακούω μουσική που εσύ επιλέγεις χωρίς σχόλια και ενημέρωση για το τι ακούω? Δεν γράφω σε ένα stickάκι 1000 τραγούδια να τα ακούω στο mp3 μου και να είναι και αυτά που κάνω κέφι!
Για αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς (αν εξαιρέσουμε την ιστορική πλέον εκπομπή "Breathless" που έκανα το 90 (θα μιλήσω για αυτήν αλλού) και μία πρωινή με τα Ημιζ στο Virgin Radio (που πήγαινε και καλά) δεν έχω καταφέρει ποτέ να κάνω εκπομπή στο ραδιόφωνο παρόλο που πεθαίνω να κάνω.
Όμως η εκπομπή που θέλω εγώ είναι αυτή ακριβώς που θέλετε κι εσείς να ακούτε και όχι οι σταθμοί,διαφημιστικές και γενικότερα οι playlist addictive.
Όχι ρε φίλε δεν είναι αυτό το ραδιόφωνο που ξέρω και αγαπώ.Δεν μπορώ να το ακούσω και χαίρομαι που βγαίνουν πλέον άπειροι "internetικοί" σταθμοί από ανθρώπους σαν και μένα ή μικρότερους.Εντάξει κέρδος μηδέν (ακόμα).Αλλά κάνουμε το κέφι μας και γουστάρουν και άλλοι.
Η Πωλίνα αγαπημένη τραγουδίστρια και φίλη τραγουδούσε κάποτε "Ράδιο ράδιο ράδιο αγάπη μου" και εννοούσε το τότε ραδιόφωνο.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ξαναγυρίσουμε στο παλιό καλό ραδιόφωνο (που δεν το βλέπω) και τότε ίσως ξαναβάλουμε στις μνήμες αγαπημένους μουσικούς σταθμούς που αγαπούν και προωθούν τη μουσική στ' αλήθεια και ραδιοφωνικούς παραγωγούς που ακούνε τα cd που τους στέλνουν και επιλέγουν αν και τι θα παίξουν.Καλοί οι σπόνσορες για όλους μας.Αλλά όχι μόνο σπόνσορες.Και λίγη καλλιτεχνική δουλειά δεν βλάπτει.Η καλλιτεχνία δεν είναι αρρώστια.Είναι θεραπεία.
Λάτρεψα το ραδιόφωνο και ακόμα το λατρεύω.Όμως το ραδιόφωνο που είχα ή έχω στο μυαλό μου δεν μοιάζει ούτε στο πιο μικρό "ολοκληρωμένο","τρανζίστορ" ή "πηνίο" με το ραδιόφωνο που τρώμε σήμερα στη μάπα.Μουσικοί παραγωγοί? Ανύπαρκτοι.Τραγούδια?Τα γνωστά μπάζα σε repeat.Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις σταθμών και παραγωγών που ακόμα κάνουν αγώνα.Να δούμε πόσο θα αντέξουν.Και μιλάω για τους σταθμούς που "προωθούν" μουσική όχι για τους ειδησεογραφικούς.Οι ειδησεογραφικοί ήταν βαρετοί και παλιά και σήμερα.
Όμως όταν έχεις ένα backround καλού ελληνικού ραδιοφώνου με "ιερά τέρατα" που πέρασαν από αυτο και δούλεψαν για αυτό για να το κάνουν όσο καλύτερο μπορούσαν για μας και φέρεσαι έτσι είσαι κατάπτιστος.Πενήντα χιλιάδες διαφημίσεις το δευτερόλεπτο και δυο τραγουδάκια (οι γνωστές παπάρες) και μετά ξανά διαφημίσεις.Δεν λέω πρέπει και το ραδιόφωνο να βγάλει τα λεφτά του.Δεν είναι κοινωφελής οργανισμός (αν και τους είδαμε κι αυτούς και την κοινωφέλειά τους).
Όμως μη μας πρήζεις ρε φίλε όταν βάλουμε να ακούσουμε μια μουσικούλα ,ειδικά στην κωλοκίνηση που πήζει το κεφάλι μας.Και το χειρότερο είναι ότι το χιούμορ σχεδόν όλων των διαφημίσεων είναι εφάμιλλο (για να μην πω χειρότερο) με "σου έριξα μια τούρτα στα μούτρα"ή "Το φάντασμα με το μαύρο μάτι" (όσοι το θυμούνται) ή ελληνικές κωμωδίες 70's (τότε που μπήκε το χρώμα στην τηλεόραση και το χιούμορ μαύρισε).
"Έχουμε κρίση δεν πληρώνουμε παραγωγούς".Γιατί ρε παπάρα δεν πληρώνεις παραγωγούς παρά μόνο για την πρωινή "κατινοκουτσομπολομπουρδοχωριςνόημα" εκπομπή σου.Γιατί να ακούω μουσική που εσύ επιλέγεις χωρίς σχόλια και ενημέρωση για το τι ακούω? Δεν γράφω σε ένα stickάκι 1000 τραγούδια να τα ακούω στο mp3 μου και να είναι και αυτά που κάνω κέφι!
Για αυτούς τους λόγους και άλλους πολλούς (αν εξαιρέσουμε την ιστορική πλέον εκπομπή "Breathless" που έκανα το 90 (θα μιλήσω για αυτήν αλλού) και μία πρωινή με τα Ημιζ στο Virgin Radio (που πήγαινε και καλά) δεν έχω καταφέρει ποτέ να κάνω εκπομπή στο ραδιόφωνο παρόλο που πεθαίνω να κάνω.
Όμως η εκπομπή που θέλω εγώ είναι αυτή ακριβώς που θέλετε κι εσείς να ακούτε και όχι οι σταθμοί,διαφημιστικές και γενικότερα οι playlist addictive.
Όχι ρε φίλε δεν είναι αυτό το ραδιόφωνο που ξέρω και αγαπώ.Δεν μπορώ να το ακούσω και χαίρομαι που βγαίνουν πλέον άπειροι "internetικοί" σταθμοί από ανθρώπους σαν και μένα ή μικρότερους.Εντάξει κέρδος μηδέν (ακόμα).Αλλά κάνουμε το κέφι μας και γουστάρουν και άλλοι.
Η Πωλίνα αγαπημένη τραγουδίστρια και φίλη τραγουδούσε κάποτε "Ράδιο ράδιο ράδιο αγάπη μου" και εννοούσε το τότε ραδιόφωνο.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ξαναγυρίσουμε στο παλιό καλό ραδιόφωνο (που δεν το βλέπω) και τότε ίσως ξαναβάλουμε στις μνήμες αγαπημένους μουσικούς σταθμούς που αγαπούν και προωθούν τη μουσική στ' αλήθεια και ραδιοφωνικούς παραγωγούς που ακούνε τα cd που τους στέλνουν και επιλέγουν αν και τι θα παίξουν.Καλοί οι σπόνσορες για όλους μας.Αλλά όχι μόνο σπόνσορες.Και λίγη καλλιτεχνική δουλειά δεν βλάπτει.Η καλλιτεχνία δεν είναι αρρώστια.Είναι θεραπεία.
pesta tzelo!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή