Γεια σου καινούργιε άνθρωπε που με κοιτάς στα μάτια. Τι να κάνω δεν ξέρω. Εγώ είμαι υπεύθυνος για την "αποβίβασή" σου σε τούτο τον κόσμο. Ναι είσαι η χαρά μου, ναι είσαι η ευτυχία μου αλλά σε τούτο τον κόσμο; Τον κόσμο που κοιτάει την πάρτη του. Που κρύβεται πίσω από μανδύα καθωσπρεπεισμού. Που δεν διστάζει να γελάσει και να χαρεί με το στραβοπάτημά σου. Που χαίρεται ψεύτικα με τη χαρά σου. Που κρύβει τον φόβο του μέσα στα διαμερίσματα που τον έβαλαν. Και μιλάει πλέον μόνο στην τηλεόραση.
Αυτόν τον κόσμο που σε κουτσομπολεύει πίσω από την πλάτη σου δεν έχω δικαίωμα να σου πω να τον γράψεις στα παλιά σου τα παπούτσια όπως έκανα εγώ. Δεν έχω δικαίωμα να σου πω να είσαι διαφορετικός γιατί το διαφορετικό είναι όμορφο. Δεν έχω δικαίωμα να σε αποκλείσω από τα προβατάκια του κοπαδιού που θέλουν πάντα να είναι με τον νικητή και με τη μόδα. Δεν έχω δικαίωμα να σου πω ότι η γραβάτα είναι μάπα όταν είναι υποχρεωτική και ωραία όταν είναι λεπτή και πέτσινη. Έχω όμως το δικαίωμα να σου πω πως ότι αποφασίσεις να κάνεις πρέπει να το κάνεις με μεράκι και αγάπη. Και να είσαι εντάξει με τους ανθρώπους. Ακόμα και μ' αυτούς που θα σε αδικήσουν. Ντόμπρος, καθαρός και μάγκας. Με μάτια που να στάζουν αλήθεια. Τότε δικέ μου θα έχεις κερδίσει τη ζωή και ο γερο-πατέρας σου θα γελάει πίσω από το ασπρισμένο ραπερομούσι του με καμάρι. Μικρέ μου άγγελε νεοφερμένε!
Να σου ζήσει ο μπόμπιρας,Δέλτα Mee :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφο και ουσιώδες...
ΑπάντησηΔιαγραφή