Ήταν το χαμόγελο που σε κάνει να ξαναγαπήσεις τη χώρα και τους ανθρώπους της.
Το χαμόγελο που είχε η γιαγιά μου η συγχωρεμένη όταν σκάγαμε μύτη από την Αθήνα στο χωριό.
Το χαμόγελο της γυναίκας μου όταν της έκανα πρόταση γάμου.Το χαμόγελο του γιου μου όταν τον παίρνω απ' το σχολείο.Το χαμόγελο των παιδιών όταν μας βλέπουν στα live.
Και σαν τον άνθρωπο που έχει λιώσει στη δίαιτα και τρώει μετά από καιρό την πρώτη του σοκολάτα ξαναένιωσα πράγματα.Μέσα στη μουντίλα της οικονομικής κρίσης ,της αφραγκίας και της απελπισίας ξαναένιωσα πράγματα.Πραγματα θαμένα ή χαμένα.Πράγματα που η κατήφεια ,οι κακές σκέψεις και ο φόβος για το αύριο δεν μ' άφηναν να νιώσω.
Ένιωσα πάλι τη στιγμή που αγόραζα το "Αγόρι" και τη "Βαβούρα" από το περίπτερο.
Ένιωσα πάλι τη γεύση του παρφέ σοκολάτα από το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς μου που ο θάνατος των μικρών επιχειρήσεων το οδήγησε στην εξαφάνιση.
'Ενιωσα πάλι τη χαρά του γκολ με μια μισοξεφούσκωτη μπάλα στην πλατεία μου.Στην πλατεία που μεγάλωσα ,έζησα ,ίδρωσα,ερωτεύτηκα,κάπνισα και τσακώθηκα.Στην πλατεία μου που σήμερα είναι κυριλάτη κι εγώ ακόμα παιδάκι.
Ένιωσα ξανά το χτυποκάρδι όταν η φίλη "μεσάζοντας" μου έλεγε ότι η κοπέλα που γουστάρω με γουστάρει και εκείνη ή ότι είμαι σαχλός.
Ένιωσα τους φίλους να μου δείχνουν την αγάπη τους σε κάθε βήμα της ζωής μου.
Ένιωσα ξανά το παλιόκρασο που είχα πιεί πριν μπω φαντάρος να ανεβαίνει πάλι στον οισοφάγο μου.
Ένιωσα τη χαρά του πρώτου μισθού μου και την αντιπάθειά μου για κάθε μορφή εργοδοσίας.
Ένιωσα την τρέλα της ραδιοφωνικής μου εκπομπής και την ασταμάτητη αγάπη μου για τη μουσική.
Ένιωσα ένιωσα ένιωσα!
Ένιωσα ο "καταραμένος" που μούλεγε και ο Κηλαηδόνης!
Και η καλή κυριούλα πέρασε από μπροστά μου σκυφτή και χαμογελαστή και άφησε εμένα πίσω της να σκέφτομαι.
Σήκωσα το κεφάλι πάλι ψηλά.Ποιος θα με ξαναρίξει όταν έχω το παρελθόν μου να με τσιγκλάει συνέχεια?
Ποιος?
