Σ' ΑΓΑΠΩ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ!

Μη με κοιτάς παραξενεμένος. Δεν στο έχουν ξαναπεί; Τώρα το ακούς για πρώτη φορά;
Ξυπνάς πάντα άκεφος. Δεν μιλάς και κοιτάς με μισό μάτι. Θέλεις καφέ και τσιγάρο για να ανοίξει το μάτι σου ενώ ο ήλιος σου στέλνει ερωτικά σήματα. Οι άλλοι σαν να μην υπάρχουν! Σε κοιτάει το κορίτσι κι εσύ δεν σηκώνεις τα μάτια. Σε βλέπει ο γείτονας κι εσύ κάνεις πως δεν τον βλέπεις. Το παιδάκι κρατάει τη μαμά του και σε τσεκάρει. "Τι κακός άνθρωπος!" θα σκέφτεται. Πάντα έχεις μια δικαιολογία. "Λεφτά δεν έχω" ,"Χρωστάω" ,"Δεν έχω γκόμενα" ,"Είναι όλα χάλια". Ο εργοδότης σου είναι βλάκας κι εσύ κολώνεις να του μιλήσεις. "Δύσκολη εποχή" λες. "Δεν είναι καιρός για παραιτήσεις". Και ο ήλιος σου γελάει μα εσύ δεν τον βλέπεις. Θέλεις απλά να κάνεις ένα τσιγάρο και να κρυφτείς στη σκιά. "Χρωστάω". Το κορίτσι δίπλα σου θέλει να σου ζητήσει να βγείτε. Φοβάται. Είσαι απόμακρος. Είσαι μαλάκας! Κάποτε είχες. Τώρα δεν έχεις. Και τι έγινε; Τα σάβανα δεν έχουνε τσέπες. Άστα σε αυτούς που τα έχουν και νομίζουν ότι θα ζήσουν για πάντα. Για πάντα; Με λεφτά; Με τα λεφτά που θα ράψουν στο σάβανο; Γαμώτο ξύπνα! Ξύπνα ρε φίλε! Δες αυτά που αξίζει να δεις! Σε έχουν υπνωτίσει. Σε έχουν κοροιδέψει. Όλα αυτά που βλέπεις είναι απλά ένα σκηνικό. Σκηνικό σε b-movie που σου είπαν ότι λέγεται "ζωή". Δεν είναι αυτή η ζωή! Κοίτα ψηλά. Κρατήσου χαμηλά. Άσε τα ξεσπάσματα και τις αμπελοφιλοσοφίες και τράβα μια ανάσα. Ο αέρας είναι σαν ακριβή σαμπάνια αδερφέ μου. Χαμογέλασε λίγο. Κλάψε αν θέλεις. Το δάκρυ είναι ακριβό και δυσεύρετο. Αν τόχεις έχεις πετύχει. Το γέλιο είναι ακριβό και δυσεύρετο. Αν τόχεις η καρδιά σου ανοίγει. Μη στριμώχνεσαι στο μαντρί. Δεν έχει μόνο μία όψη το νόμισμα. Μόνο όταν εσύ δεις τα πάντα διαφορετικά τότε και μόνο τότε όλα θα αρχίσουν να σου πηγαίνουν καλά. Κοίτα το κορίτσι στα μάτια και χαμογέλασέ του. Πάρτην έξω και απλά περπατήστε. Μίλα με τον μαλάκα τον εργοδότη σου και ψάξε τι τον απασχολεί. Μπορεί να είναι απλούστερο απ' ότι νομίζεις και να κάνει τη ζωή σου καλύτερη. Φόρεσε το καλύτερό σου ύφος όταν σε κοιτάζει ένα παιδάκι σαν να του λες "Μην κολώνεις μικρέ, θα τα καταφέρεις". Κι αν ποτέ σε προσβάλουν κάνε και λίγο το κορόιδο. Θα έρθει κι η σειρά σου. Με κοιτάς με το γνωστό σου βαρεμένο ύφος και ξαναπερνάς μπροστά μου. Νομίζεις ότι είμαι τρελός και πας να με προσπεράσεις γρήγορα. Γρήγορα! Να κρυφτείς στη σκιά σου ,στην μελαγχολία σου ,στην τύφλωσή σου. Κι εγώ σε σταματώ. Σου αρπάζω το χέρι και σου φωνάζω "Σ'ΑΓΑΠΩ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ!". Με κοιτάς και πάλι απορημένος. Άλλο περίμενες ν' ακούσεις και άλλο άκουσες. Ναι αδερφέ μου καλά άκουσες. "Σ' αγαπώ". Μην περιμένεις άλλο. Σήκωσε το χέρι και δώς μου μια γερή σφαλιάρα. Μια σφαλιάρα του ανθρώπου που φοβάται. Φοβάται να ακούσει την ανασφάλεια της αλλαγής. Όμως μετά όταν θα μείνεις μόνος ίσως και να κλάψεις. Όπως έκλαψα εγώ όταν το πρωτοάκουσα από κάποιον. Γιατί το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να πεις "σ' αγαπώ" στον διπλανό σου. Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να ανοίξεις το στόμα σου και να πεις καλή κουβέντα στον διπλανό σου. Δοκίμασέ το καμιά φορά. Δεν σε κάνει λιγότερο cool!

ΕΞΥΠΝΑΚΙΑΣ

Έτσι λοιπόν ξύπνησα ένα πρωί και βάφτισα τον εαυτό μου "Εξυπνάκια". Σπαστικό είδος αλλά υπαρκτό και με πολλά συν στον τόπο που ζω. Ο εξυπνάκιας επιβιώνει. Ο εξυπνάκιας είναι παντού και μέσα σε όλα. Ο εξυπνάκιας είναι ανώτερος του έξυπνου γιατί ξέρει και λέει πράγματα που δεν γνωρίζει με τέτοιο τρόπο σαν να έχει ντοκτορά στο θέμα που συζητάει.
Ο εξυπνάκιας είναι πάντα με το κόμμα που κερδίζει τις εκλογές, με την ομάδα που νικάει πάντα, με τις τελευταίες μουσικές επιτυχίες και με το καλύτερο μαγαζί.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη κλασσική περίπτωση εξυπνάκια. Ο Αντεργκράουντ εξυπνάκιας.
Ο προηγούμενος ζητάει τη χλιδή όμως αυτός είναι άλλη περίπτωση. Διανοούμενος του κώλου μου. Ψευτοεπαναστάτης του μουσακά και αρνητής των πάντων μόνο και μόνο για να μην χαρακτηριστεί χλιδάτος εξυπνάκιας. Όταν όμως έρθει η ώρα να τα "αρπάξει" γίνεται πιο χλίδας κι από τους χλίδες. Δεν ξέρω αν με πιάνετε?
Ο εξυπνάκιας πουλάει μούρη και τα ζώα την αγοράζουν. Και οι γκόμενες την αγοράζουν και τσιμπάνε. Κι έτσι συχνά βλέπεις τον παπάρα με το τρελό γκομενάκι και απορείς. Μην απορείς αδερφέ μου. Απλά το άτομο δεν λέει την αλήθεια. Πουλάει το φουμαρέτο και επιβιώνει.
Πόσες φορές έχω βρεθεί απέναντι σε τέτοια άτομα. Όταν έχω όρεξη τους σαπίζω στην αντιπαράθεση και πάνε γρήγορα στην τρύπα τους να κρυφτούν. Μετά όμως σκέφτομαι "γιατί ρε φίλε του χαλάς την εικονική πραγματικότητα που ο ίδιος έχει πλάσει?". Γιατί να ξέρετε αυτά τα άτομα στην πορεία το πιστεύουν αυτό που δεν είναι! Γιατί ρε φίλε γίνεσαι κομπλεξικός με τους εξυπνιάδηδες? Γιατί είσαι κοντός και νευρικός σαν τον Τζόε Ντάλτον και αυτοί ψηλοί και ήρεμοι? Ναι γιαυτό!
Γιατί πάντα ήμουν με τον Τζόε Ντάλτον. Ήταν το ίνδαλμά μου. Όπως και ο Ιζνογκούντ. Όπου έβλεπα κοντό με νεύρα ταυτιζόμουν απόλυτα. Γιατί εγώ ήξερα ακριβώς ποιος είμαι ,που πάω και μέχρι που μπορώ να φτάσω. Δεν έκανα ποτέ τον έξυπνο και το πλήρωσα αυτό.
Τώρα λοιπόν που είμαι σοφότερος και πιο έμπειρος κατάλαβα "πόσο μαλάκας είμαι" που λέει και ο φίλος μου ο Νίβο. Και αποφάσισα να γίνω κι εγώ εξυπνάκιας αντί να κατηγορώ τον κόσμο. Και ναι λοιπόν! Από σήμερα ξεχάστε το άτομο που ξέρατε. Ξεχάστε το σας λέω! Κομπλεξιλίκια τέλος!
Από σήμερα είμαι ψηλός. Πανύψηλος! Τρία μέτρα από τη γη! Έχω τους κοιλιακούς του Σταλόνε στο Ρόκυ 3. Οδηγώ μια Πόρσε με λίζινγκ και την παρκάρω στα πεζοδρόμια έξω από τις κλαμπάρες με τους άλλους σταρζ! Ακούω τον τελευταίο σκυλά που βαφτίζεται "μοντέρνος" και Tiesto.
Αλλά όταν με πιάνει το επαναστατικό μου μπορεί να σας πω για τον Όργουελ που εσείς οι φτωχοί άσχετοι δεν έχετε διαβάσει. Ούτε εγώ βέβαια αλλά ας είναι καλά τα Wiki! Και θα σας αναλύσω μαρξιστικές θεωρίες πίνοντας μοχίτο (που έχω ο ίδιος συμβουλεύσει τον μπάρμαν πως να το φτιάξει).Γιατί πως να το κάνουμε ζω ανάμεσά σας και πρέπει να διακριθώ. Και όσο εσείς μασάτε εγώ σερβίρω. Και με επιτυχία μάλιστα γιατί είπαμε "ο εξυπνάκιας είναι ανώτερος του έξυπνου" και είναι και πιο ξεκούραστα. Κι όπως λέει και ο πάνσοφος λαός "το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη δόξα ουδείς"!